Po uroczystościach związanych z przyjęciem sakramentu święceń, każdy neoprezbiter otrzymuje urlop od swojego przełożonego, czyli biskupa, któremu ślubował. Ten czas jest wyjątkowy, gdyż młody ksiądz przygotowuje się do sprawowania swojej pierwszej Mszy świętej, którą od początku do końca odprawia. Tę Prymicję celebruje się w swojej rodzinnej parafii, pośród wiernych, wśród których nowy kapłan żył i wzrastał. To wyjątkowe wydarzenie także w życiu parafii, zarówno dla wiernych, jak i duchownych - ksiądz proboszcz ma wielką radość z faktu, że z jego wspólnoty parafialnej Pan Bóg powołał kogoś do służby w swojej winnicy.
Ks. Andrzejowi w drodze do kościoła towarzyszył uroczysty orszak: w procesji asystowali księża, rodzina, przyjaciele, nie brakło orkiestry oraz policjantów na motocyklach. Prymicjant szedł otoczony dużym wieńcem, który podtrzymywały dzieci pierwszokomunijne.
Podczas pierwszy raz odprawianej Eucharystii nie brakuje wzruszeń, podziękowań dla rodziny, kapłanów, którzy pomagali młodemu neoprezbiterowi wzrastać. Nie brakuje też życzeń od parafian.
Uroczystość zakończyła się błogosławieństwem prymicyjnym udzielonym dla kapłanów, kleryków, rodziców i wszystkich zebranych. Każdy z uczestników Prymicji otrzymał również pamiątkowy obrazek. Na obrazku prymicyjnym, ks. Andrzej umieścił blogosławieństwo dla wiernych.
Szczęść Boże ks. Andrzeju na tę piękną, ale jakże trudną i odpowiedzialną posługę!
Aby powiększyć fotografię, kliknij myszką na jej miniaturkę.
